بیماری پیسی چیست و چه علایمی دارد؟
بیماری پیسی vitiligo نوعی بیماری است که باعث از بین رفتن رنگ پوست در بخش های مختلف بدن می شود. مناطق بی رنگ معمولاً با گذشت زمان وسیع تر می شوند. این شرایط می تواند بر روی پوست در هر قسمت از بدن تأثیر بگذارد و همچنین می تواند روی مو و قسمت داخلی دهان نیز تأثیر بگذارد.
به طور معمول ، رنگ مو و پوست توسط ملانین تعیین می شود.بیماری پیسی هنگامی رخ می دهد که سلول هایی که ملانین تولید می کنند از بین می روند یا از کار می افتند. بیماری پیسی در افراد با هر نوع پوستی تأثیر می گذارد ، اما ممکن است در افرادی که پوست تیره تری دارند بیشتر دیده شود.
این بیماری تهدید کننده زندگی یا مسری نیست. اما می تواند برای شخص مبتلا استرس زا باشد یا احساس بدی نسبت به خود ایجاد کند. درمان بیماری پیسی ممکن است رنگ را به پوست آسیب دیده بازگرداند. اما از کاهش مداوم رنگ پوست یا عود آن جلوگیری نمی کند.
علائم
- از بین رفتن تکه تکه رنگ پوست که معمولاً ابتدا در دست ها ، صورت و نواحی اطراف اندام تناسلی ظاهر می شود.
- سفیدی زودرس موهای سر ، مژه ها ، ابروها یا ریش
- از دست دادن رنگ بافتهایی که داخل دهان و بینی قرار دارند (غشاهای مخاطی).
- این بیماری می تواند از هر سنی شروع شود ، اما معمولاً قبل از 30 سالگی ظاهر می شود.
انواع پیسی
بسته به نوع بیماری پیسی شما ممکن است بر بخش های مختلف بدن تأثیر بگذارد:
1)پیسی تعمیم یافته
تغییر رنگ تقریباً روی تمام سطوح پوست تأثیر می گذارد.
با این نوع متداول از بیماری پیسی ،که پیسی تعمیم یافته نامیده می شود ، تکه های تغییر رنگ یافته اغلب بر روی اعضای بدن مربوطه به طور مشابه (به طور متقارن) پیشرفت می کنند.
2)پیسی سگمنتال
فقط یک طرف یا بخشی از بدن شما درگیر میشود
این نوع از بیماری پیسی که سگمنتال نامیده می شود ، معمولا در سنین پایین تر اتفاق می افتد ، برای یک یا دو سال پیشرفت میکند و سپس متوقف میشود.
3)پیسی کانونی
در این نوع از بیماری یک یا فقط چند قسمت از بدن شما درگیر این بیماری است. پوست آسیب دیده روی صورت و دست ها و اطراف قسمت هایی از بدن مانند چشم ، بینی و گوش به وجود می آیند.
پیش بینی چگونگی پیشرفت بیماری کار دشواری است. گاهی اوقات این لکه های روی پوست بدون درمان متوقف می شوند. در بیشتر موارد ، از دست دادن رنگدانه ها گسترش می یابد و در نهایت بیشتر پوست شما را درگیر می کند. گاهی اوقات ، پوست رنگ خود را باز می یابد.
روش‌های درمانی
از آنجایی که درمانی قطعی برای بیماری پیسی وجود ندارد، هدف اصلی روش‌های درمانی این عارضه، بهبود ظاهر پوست تغییر رنگ یافته است.
دارو درمانی
این روش‌های درمانی بر روی پوست مورد استعمال قرار می‌گیرند. نوع و قدرت درمان موضعی مورد تجویز به نوع پیسی و پوست بیمار
بستگی دارد.
نور درمانی
نور درمانی که تحت عنوان فوتوتراپی نیز شناخته میشود، روشی سنتی برای درمان بیماری پیسی است. این تکنیک غالباً با استفاده از یکی از منابع نوری شامل نور خورشید، اشعه‌ی ماوراء بنفش، نور لامپ و لیزر انجام میشود.
اشعه ماوراء بنفش به دو روش در مقابله با بیماری پیسی مؤثر خواهد بود: این ابزار تأثیری سرکوب کننده در برابر بیماری‌های سیستم ایمنی بدن خواهد داشت و همزمان با آن تولید ملانوسیت را نیز افزایش می‌دهد. جلسات مکرر انجام نور درمانی می‌تواند در بازگرداندن رنگ برخی از مناطق آسیب‌دیده‌ی پوست صورت، تنه و اندام از طریق تحریک روند طبیعی درمان، بسیار اثربخش باشد.
لیزر درمانی
در این شیوه‌ی درمانی، نواحی متأثر از پیسی تحت انرژی لیزر قرار می‌گیرند. لیزر درمانی رنگدانه‌های پوستی را هدف قرار می‌دهد. طول مدت درمان این عارضه دو تا شش ماه به طول خواهد انجامید و به میزان متوسط 70 درصد بهبودی حاصل خواهد شد. پس از درمان برای حفظ نتایج می‌توان از کرم‌های موضعی استفاده کرد
پیوند پوست
انجام جراحی به عنوان روشی مناسب برای درمان پیسی فقط به بیمارانی توصیه میشود که این مشکل آن‌ها برای حداقل یک سال (سه سال توصیه میشود) ثابت باقی مانده و به سایر درمان‌های پزشکی واکنشی نشان نداده باشد. روش‌های مبتنی بر جراحی درمان این بیماری شامل پیوند پوست بدن خود فرد از طریق ایجاد تاول، پیوند تقسیم ضخامت، پیوند پانچ، پیوند اسمش، پیوند واحد فولیکولی، پیوند ملانوسیت‌های کشت داده شده‌ی خود فرد و کاشت سوسپانسیون‌های اپیدرمال می‌شوند.
در تکنیک‌های پیوند پوست و تاول، بخشی از پوست طبیعی از ناحیه‌ای که آسیبی ندیده است برداشته میشود و به ناحیه‌ی کوچکی از پوست ناحیه‌ی تغییر رنگ یافته متصل میشود. این عمل ممکن است باعث زخم شود و بافت مناطق تحت درمان را نیز تغییر دهد. علاوه بر این‌ها، رنگدانه‌ها را می‌توان با استفاده از خالکوبی به مناطق تغییر رنگ یافته تزریق کرد. البته همه‌ی گزینه‌های جراحی با خطر از دست رفتن رنگدانه‌های پوستی نواحی پیرامونی همراه خواهند بود.
